صربستان با نام رسمی جمهوری صربستان، یک کشور محاط در خشکی در مرکز جنوب خاوری اروپا است که بخش جنوبی جلگهٔ پانونی و جنوب شبهجزیره بالکان را دربرگرفتهاست. کشور صربستان با مجارستان در شمال، رومانی و بلغارستان در شرق، جمهوری مقدونیه و مونتهنگرو در جنوب، کرواسی و بوسنی و هرزگوین در غرب هممرز است. بلگراد پایتخت این کشور است.
برای قرنها، در مرزهای فرهنگی میان شرق و غرب، یک پادشاهی قدرتمند صرب در قرون وسطی –بعدها با نام امپراتوری- بیشتر بالکان را در تصرف داشت. حکومت نوین صربستان در سال ۱۸۱۷ در پی قیام دوم صربها بهوجود آمد. مرزهای امروزی کشور، پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفت. در آن زمان صربستان یک واحد فدرال درون جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی شد. صربستان در سال ۲۰۰۶ پس از آنکه مونتهنگرو از اتحاد صربستان و مونتهنگرو جدا شد، دوباره پس از فروپاشی یوگسلاوی در سال ۱۹۹۰ به وضعیت حکومت منفرد درآمد. در سال ۲۰۰۸، استان خودمختار کوزوو، به صورت یکطرفه از صربستان اعلان استقلال کرد. حکومت صربستان استقلال کوزوو را غیرقانونی دانسته و آن را به رسمیت نمیشناسد. کشورهای دنیا نیز واکنشهای متفاوتی نسبت به این رویداد داشتهاند.
بیشتر جمعیت صربستان را صربها به خود اختصاص دادهاند. مهمترین اقلیتها شامل آلبانیاییها (که عمدتاً در کوزوو بهسر میبرند)، مجارها، بوسنیاییها، کولیها، کرواتها، چکها و اسلواکها، مونتهنگروییها، مقدونیهایها، بلغارها، رومانیاییها و غیره میباشند. دو استان وویوودینا و کوزوو از لحاظ تبار و مذهب متفاوت هستند.
پایتخت صربستان کجاست؟
پایتخت کشور صربستان شهر بلگراد میباشد. این شهر که در حد فاصل رودخانههای دانوب و رود ساوا قرار گرفته بیش از ۱٫۱۵۰٫۰۰۰ نفر سکنه دارد که با احتساب محدوده حومه شهر جمعیت آن به بیش از دو میلیون میرسد. از اینرو بلگراد یکی از بزرگترین شهرهای جنوب غرب اروپا محسوب میشود.
شهر بلگراد حدود ۳٫۶ درصد از مساحت خاک صربستان را شامل میشود و ۱۵ درصد از جمعیت این کشور در بلگراد ساکن هستند. مساحت شهر بلگراد ۳۶۰ کیلومتر مربع بوده و در صورتی که محدوده آن را نیز به حساب آوریم، مساحت آن ۳۲۲۳ کیلومتر مربع میباشد.
جغرافیای کشور صربستان:
صربستان در اروپا، در شبهجزیره بالکان و در جلگه پانونین قرار دارد. جایی که پیوندگر میان مرکز، جنوب و خاور اروپاست. رودخانه دانوب (۲۸۵۰ کیلومتر) در یکسوم شمال کشور جاری است. طول ۵۸۸ کیلومتری این رودخانه در کشور، مرز با کرواسی و بخشی از مرز با رومانی را تشکیل دادهاست. از دیگر رودخانههای صربستان میتوان «ساوا»، «تیمیش»، «درینا» و «بگج» را نام برد. بیش ار یک چهارم سرزمین صربستان (۲۷٪) پوشیده از جنگل است.
شرایط طبیعی و بهویژه ناهمواریها و شرایط توپوگرافیک صربستان بهگونهای است که برخلاف دیگر جمهوریهای پیشین یوگسلاوی که غلبهٔ مناطق کوهستانی در آنها چشمگیر است، بهرهمند از دشتهای واسطهای کوچک و بزرگ است که به همراه اقلیمی نسبتاً مساعد و متنوع و وجود منابع آب تقریباً کافی به بزرگترین مرکز تولیدات فراوردههای کشاورزی یوگسلاوی تبدیل شدهبود. عبور رودخانه دانوب و شاخههای آن نیاز آب کشاورزی ۹۴٪ از زمینهای زیر کشت صربستان و وویوودینا را بر طرف میکند.
تاریخ کشور صربستان:
صربستان به همراه مقدونیه، مونتهنگرو و بوسنی و هرزگوین از سال ۱۳۸۹ میلادی زیر سلطهٔ امپراتوری عثمانی رفت و پس از ۴ سده در سال ۱۹۱۲ به دنبال جنگ کوزوو به آزادی دست یافت و بعد از آن بهعنوان یکی از جمهوریهای سهگانه، همراه با کرواسی و اسلوونی، پادشاهی یوگسلاوی را تشکیل داد که این حکومت نیز تا سال ۱۹۴۵ و به قدرت رسیدن تیتو ادامه داشت. مهاجرت صربها به سوی مناطق غربیتر به دنبال ورود ترکهای عثمانی صورت گرفت و اصولاً اولین هستههای تداخل و تلفیق در جهت یوگسلاوی کنونی از همین زمان آغاز شد.
تقسیمات کشوری صربستان:
صربستان به ۲۹ ناحیه علاوه بر شهر بلگراد بخش شدهاست. ناحیهها و شهر بلگراد نیز به چندین شهر تقسیم شدهاند. صربستان دو استان خودمختار دارد: کوزوو و متوهیا در جنوب (۵ ناحیه و ۳۰ شهر)، و وُیوودینا در شمال (۷ ناحیه و ۴۶ شهر). کوزوو اعلان استقلال کردهاست، اما کماکان زیر نظر نمایندگان موقت سازمان ملل اداره میشود. کوزوو در ۱۷ فوریه ۲۰۰۸ با وجود مخالفت بلگراد اعلان استقلال کرد. آن بخش از صربستان که نه در کوزوو قرار دارد و نه در وویوودینا، صربستان مرکزی نام دارد. صربستان مرکزی بر خلاف دو استان خودمختار، بعنوان یک تقسیم کشوری بهشمار نمیآید و حکومت محلی جداگانهای ندارد. آنچنان که میتوان صربستان مرکزی را یک «صربستان سره و کامل» دانست.
مذهب مردم کشور صربستان:
برای قرنها دینهای ارتودوکس و کاتولیک و پس از آن اسلام در این کشور نفوذ داشتهاند. صربستان از لحاظ مذهبی یکی از ناهمگونترین کشورهای قارهاست. استان کوزوو با ۹۰ درصد مسلمان، استان وُیوودینا با ۲۵ درصد کاتولیک یا پروتستان و صربستان مرکزی و بلگراد با بیش از ۹۰ درصد مسیحی ارتودوکس نشاندهنده این گوناگونی است.